Τρίτη 01/10
Σε αυτή την θεματική ενότητα, διερευνούμε τα όρια της ταυτότητας, τον πόνο και την αγωνία αυτών των ορίων αλλά και την σχέση μας με τη διαφορά, το ανοίκειο και το χαoτικό. Όπως καταλαβαίνετε είναι μια μέρα υπαρξιακή μια ευκαιρία αναστοχασμού πάνω στον εαυτό και τον Άλλο.
Όσες προσέλθουν θα έχουν την ευκαιρία να καταλάβουν καλύτερα τον κόσμο.
18:00 – 19:00 Canto Ostinato
Ο Αλέξανδρος Δρόσος ερμηνεύει το επικό έργο του Σιμεόν τεν Χολτ, ένα έργο που δημιουργεί έναν συνεχώς μεταβαλλόμενο χώρο. Η εκτέλεση του έργου θα βρίσκεται σε διάδραση με την perfromance Catwalk που θα τρέχει παράλληλα στον χώρο καθ΄όλη την διάρκεια της εβδομάδας.
19:30 – 21:00 Filtig’s Meta-Karaoke Poetics!
Ένα διαδραστικό παιχνίδι με λέξεις μουσική και εικόνα. Αναντίστοιχα λόγια και ήχοι, ανάμεικτες διαθέσεις και διάθεση για πειραματισμό. Ποπ-άνθεμς γίνονται ποιήματα, βαριά λαϊκά γίνονται αφαιρετικά haiku και γενικά επικρατεί ένα συναισθητικό μπέρδεμα. Το κοινό έχει την ευκαιρία να γίνει και αυτό επιμελητής/curator μιας performance art στιγμής με τρεις απλές κινήσεις.
Καθ’όλη τη διάρκεια της μέρας:
Catwalk
Μια σειρά από performances θα πραγματοποιηθούν πάνω σε κινητές εγκαταστάσεις. H Στέμνα Ασέμι και η Σοφία Σταυροπούλου χτίζουν ένα δυναμικό κοκομπλόκο αισθήσεων με διαρροή ιχνών στο περιβάλλον της Μπιανέλας. vibing quite hard.
Η Μη-Έρευνα
στατιστική-ποσοτική έρευνα/ η αγάπη για τα ερωτηματολόγια, και η σύζευξη μέσω της τυχαιότητας. Μπορείτε να κατεβάσετε την έρευνα κι από εδώ.
Listen διαδράσεις / installations
Tα ΦΥΤΑ παρουσιάζουν το πρώτο τους βινύλιο σε συνεργασία με τον Αλέξανδρο Δρόσο. Παίζοντας με την ίδεα της λίστας ως δημιουργικού μέσου τα ΦΥΤΑ και οι φύλοι τους θα οργανώσουν τον χώρο με ένα πλήθος από λίστες, ποστ-ιτ και άλλες σημειώσεις. ‘Να μην ξεχάσω’, ‘Πρέπει οπωσδήποτε να:’ και άλλες εφιαλτικές επαναλαμβανόμενες εγκλήσεις προσπαθούν να χωρέσουν στον ψυχαναγκασμό μίας λίστας.
Στα πλαίσια του Listen η Χλωρίνη Ξυνέξ θα στήσει ένα διαδραστικό ταμπλό με συναισθητικές κατηγορίες καλώντας το κοινό να εξερευνήσει την άτακτη-τακτοποίηση εννοιών μέσα σε ένα πλέγμα ελεύθερων συνειρμών.
Παράλληλα στον Χώρο:
Fashked Patrid (Than Tsoumas)
“Το video art και η κουλτούρα δεν θα μπορέσουν ποτέ να συνυπάρξουν”, είχε πει κάποτε ο γνωστός κριτικός τέχνης, Νόε Κομνηνός. Έρχεται όμως να τον διαψεύσει περίτρανα ο βιντεοκαλιτέχνης Γαρφάγγελος, εικονοποιώντας μια απαγγελία του ποιητή Τζώνυ Μακάριου, πάνω σε ποιήμα του ιδίου. Το εν λόγω ποιήμα δεν είναι άλλο από το Φασκιωμένη πατρίδα”, ένα ποιήμα που ο ίδιος ο Τζώνυ Μακάριος είχε περιγράψει ως “δηλώση απώλειας”. Ένα ποίμα, δειλό και βασανισμένο, σαν την μητέρα. Ο Γαρϕάγγελος γεννήθηκε το βρώμικο 1976, σε μια εποχή αναταραχής και χαμένων ονείρων μιας γενιάς. Έμαθε τον κόσμο μέσα απο την ποίηση του Θανάσιου Βλαστάρη, του Κώστα Χατζή και του Τζώνυ Μακάριου και αργότερα, μέσα απο τίς ταινίες του Ίρβιν Καμπόλκα και του Μακανό, παραδώθηκε στην μεγάλη του ερωμένη, την εικόνα.
Το 2003 αναχώρησε για σπουδές κινηματογράϕου στην Αγγλία μα ήρθε αντιμέτωπος με μια χώρα διαϕορετική από το πάλαι ποτέ βασίλειο της σιδηράς κυρίας. Τώρα ζει στην Αθήνα, υπηρετώντας τους συμβιβασμούς.
(απορριφθέν απ’το Αthens Video Art Festival, και παμψηφεί δεκτόν απ’τα ΦΥΤΑ Μπιανέλλα)
Δημοσθένης Δημητριάδης
Ο Δημοσθένης Δημητριάδης είναι ένας συνδυασμός ψυχοθεραπείας και trolling/parody project που κράτησε μεταξύ 2005 και 2009. Κατά την περίοδο αυτή ο Φ78 ασχολούνταν με τη διδακτορική του εργασία πάνω στη σχέση της ποιητικής και της κινούμενης εικόνας. Η ποιητική είναι ένας όρος συχνά ιδιαίτερα παρεξηγημένος καθως παραπέμπει κριτικούς και κοινό αφελώς σε έναν πομπώδη λυρισμό και συμβολισμό. Κατά την περίοδο της διδακτωρικής εργασίας, ο Φ78 κατέληξε συχνά να ασχολείται περισσότερο με το να οριοθετεί τί δεν τον ενδιαφέρει παρά το αντίθετο. Μέσα απ΄ αυτή τη διαδικασία και λίγο ως προσωπικός εξορκισμός φντασμάτων, ξεπήδησε ο Δημοσθένης Δημητριάδης, ένα φανταστικό alter-ego που δημιουργεί “ποιητικές αφηρημένες ταινίες”. Η ιδέα ξεκίνησε ως κάτι για εσωτερική κατανάλωση, όμως τελικά ο Δημοσθένης παρουσιάστηκε σε μια σειρά από μικρά φεστιβαλ ανεξάρτητου κινηματογράφου, στα οποία το κοινό δεν ήταν βέβαιο αν αυτό που παρουσιαζόταν ήταν παρωδία ή όχι.
Goofious Serendipity in Domestic Violence
Ένα βίντεο της Αναστασίας Διαβαστή που παράγει ποιητικές εικόνες κεντράροντας σε ασήμαντες λεπτομέρειες ενός κλειστοφοβικού μεσο-αστικού περιβάλλοντος.
Platonia
H Μαρίζα Κωχ σε συνεργασία με τον Filtig εκπλήσσει παρουσιάζοντας ένα έργο γεμάτο φωνητικούς πειραματισμούς και απροσδόκητα ηχητικά τοπία. Η Μαρίζα μιλάει, ψιθυρίζει, κραυγάζει και εκφράζεται σε μία ανύπαρκτη γλώσσα, επικοινωνώντας μια ωμή συναισθηματικότητα. Η οργή, η απελπισία, οι αναμνήσεις, μπλέκονται σε έναν εκφραστικό καταιγισμό. Σε ένα αντίστοιχο μοτίβο αφηρημένης συναισθητικής έκφρασης κινείται και το βίντεο του Bestbefore που πλαισιώνει με εικόνες τον απόκοσμο χωροχρόνο του Platonia.
fytabianella.wordpress.com 